وبلاگ شخصی نوذر صیفوری

سلام

من چند سالی اینجا مهمان بودم. مهمان سرویس وبلاگ بیان.

ازش راضی بودم و هستم.

اما از 14 آبان 98 تصمیم گرفتم، وبلاگی با دامنه اختصاصی داشته باشم.

چرا؟

می خواهم تا روزی که زنده ام بنویسم.

بنابراین عقل حکم می کند که در زمین خودم خانه بسازم.

از این به بعد اینجا می نویسم: nozars.ir

منتظرتان هستم :)

امروز یکی از دانشجویان که به عکاسی علاقه داره، برای من چند عکس فرستاد که کار خودش بود.

من با دیدن عکس ها گفتم: شما استعداد عکاسی داری و اگه میخواهی حرفه ای این کار رو دنبال کنی باید کتاب و مطالب آموزشی بخونی.

اما اون گفت: میخوام بدون هیچ تحقیق و هیچ آموزشی انجام بشه. یعنی میخوام همه چیز از خودم باشه، و دوستدارم مثل خیلیا دیگه بقیه از من تجربه رو کسب کنن

من هم حرفی نداشتم اما یاد یک داستان افتادم، قصه اختراع دوباره چرخ.
در ادامه این قصه رو بخونید: 

یه مخترعی بود که آرزو داشت کارخانه تولید خودرو داشته باشه.
او شروع کرد به ساختن ماشین رویایی خودش.
اول از چرخ ها شروع کرد، با هر زحمتی که شد بعد از 4 سال چهارتا چرخ برا ماشینش درست کرد.
بعد رفت سراغ موتور. ساختن موتور موردنظر 10 سال طول کشید.
بعد از 24 سال رفت سراغ ساخت بدنه ماشین، اما او دیگه پیر شده بود.

او مخترع خوشفکری بود اما غافل بود از اینکه دیگران قبلاً چرخ را اختراع کرده بودند و می توانست به راحتی از چرخ ها  وموتور و بدنه آنها استفاده کند و ماشین جدیدی را در یکی دو سال بسازد
خدا رحمتش کند :)

17 اسفند 96